Loesjes.. 2013, een jaar in beeld

2013


Dat zag er wel even anders uit dan nu. Een heerlijk pak sneeuw.
Kitty wil de schaduw van een vogeltje pakken. Silvester probeert droge voetjes te houden.


Allemaal lekker warm binnen.
Van elke maand ook een foto van mijn ’tuin’ om het verloop te zien.


Soms willen ze wel samen zijn al gaat er vaak een hoop gedoe aan vooraf en het scheiden van de wegen is meestal ook niet zonder een laatste tik.

Verschil met de vorige foto: buiten heb ik de boel weer gesnoeid.
Carrie ziet er vaak heel angstig uit op foto’s. Ze vind het ook maar niets als ik met de camera kom.
Ze is verder geen angstig konijn.. geen zorgen. 🙂
Die overkapping is er eentje in het Natuurpark. Leek me wel leuk eens te laten zien. Je kan daar lekker rustig even uit de wind over delen van het park uitkijken.

 


Mijn ouders vierden hun gouden huwelijk.
De beessies gingen hun gangetje en buiten ging van alles groeien en bloeien. Helaas ook weer veel onkruid.

 

De wilde zwijnen zie ik altijd wel tijdens mijn tripjes naar het Natuurpark. Vooral leuk als het modderig is.
Kitty en Silvester kregen een nieuwe krabpaal. Inmiddels is een van de palen al flink kaal gekrabd.
Nog nooit zulke slechte kwaliteit gehad.

De hazelaar van de buren zoals deze domineerde bij ons achter. Positief welteverstaan. Hij was de ‘woning’ van heel veel vogels. Het was altijd een gezellig gekwetter hier.
Silvester vraagt zich af hoe hij bij de brokjes komt die in dat rare nieuwe apparaat zitten.


Een plofkonijn en een hete kat.
En zo durf ik wel tuin te zeggen tegen mijn betegelde buitenruimte.


Aaaah.. Kitty.. pak je voor mij ook wat?
De tuin begint alweer af te takelen.

En toen was er een storm. Weg boom en weg vogels. Zolang er nog blad aan kattenstaart en zonnebloemen zat waren ze er nog, maar sinds de kale takken zijn ze echt weg. Zo jammer. Het is echt heel saai. Komende lente ga ik op zoek naar blijvend groen waar vogels van houden.
Ik kan nu wel heel mooi de ondergaande zon zien. 😀

Het pimpelmeesje laat zich maar heel zelden nog zien ondanks de pindakaastraktatie.
Kitty en Silvester nog eens in een haat/liefde momentje.
En mijn nieuwe tuinbezoekers. Of ik terug ben in Amsterdam..

En toen vierde ik mijn eigen gouden jubileum.
Van alle beessies nog een laatste foto in 2013. Carrie dit keer niet bang, maar nieuwsgierig. Op mijn verjaardag kwam ik in het natuurpark een boom tegen met een hart erin, of eruit eigenlijk.
Geen idee hoe dat gekomen is.. ik vrees dat dat mensenwerk is.
En even was er weer een kleine musseninvasie in de inmiddels weer kale tuin.

Tot zover 2013.
Het was wel een jaar vol dieren. Een rat die in de schutting tussen de buren en mij woonde. Heeft lange gangen gegraven en kwam onder het huis door aan de voorkant ook in de kruipruimte van mijn woning. Ik had (vliegende) mieren onder mijn keukenblok. Volgens iedereen was daar makkelijk vanaf te komen door gewoon het raam open te zetten als ze zouden uitvliegen. Maar telkens als het zover was regende het en ik ben er weken zoet mee geweest. Ze zitten er nog en ik vrees dat die ellende dus opnieuw begint als de tijd rijp voor ze is. Naaktslakken in huis. De deuren hier hebben zulke kieren dat ze gewoon naar binnen kunnen wandelen. Afschuwelijke vieze dingen die ook nog eens heel gore sporen achterlaten.

Voor de beessies en mezelf verder best een goed jaar, tot ik te horen kreeg dat van mijn baan met de meeste uren het contract niet verlengd zou worden. Ik ga er maar vanuit dat ik wel weer aan de slag kom. Het is altijd nog gelukt, dus waarom dit keer niet.
Tot volgend jaar weer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.