Beleef de lente 2015

‘We’ zijn weer begonnen.

Extra vroeg dit jaar, leuk!!

Dit jaar nogal een uilenjaar. Heel schattig.
Hopelijk gaat het met de techniek beter. Vorig jaar ging het niet zo best.

Bij de slechtvalk hoor ik binnen geen geluid, en bijvoorbeeld bij de kerkuil nogal bijgeluiden. :-/
Het lijkt wel of, hoe meer techniek gebruikt wordt, hoe meer problemen. Analoog is misschien zo slecht nog niet.
Maar ach, wat heb ik er voor verstand van. 😉

klik op de plaatjes voor de sites (ze openen in een nieuw venster)

Helaas geen zeearendvos en bever dit jaar, maar  is nog wel via de eigen website te volgen.

Een andere leuke site om even apart te noemen is

 

Loesjes.. 2014, een jaar in beeld

2014



Silvesters eerste keer bij de kapper. Hij heeft zich voorbeeldig gedragen.
Kitty zegt, geef mijn portie maar aan Silvester.


Kijk, daar!


Mooi, mooi, mooi.

 

 


Ik was nooit eerder op een van onze eilanden geweest.
De anderen komen zeker ook een keer aan bod.


Via de kortingskaartenactie van C1000 en Jumbo kwam ik bij dierenpark De Wissel.
Echt heel erg leuk. Veel informatierondes door de medewekrers. Ik ga zeker nog eens terug.


Dierenpark Amersfoort ook zo. Ik was hier minder enthousiast over, maar de diertjes zijn leuk en daar gaat het om. Ik ben er nooit aan toe gekomen hier een logje van te maken; ziet ernaar uit dat ik in 2015.. 😉

Mijn moeder hield van vlinders en (met name pioen)rozen waren haar lievelingsbloemen. Ik vond het zo bijzonder dat ik van een collega, die mijn moeder verder niet kent, een kerstboom kreeg met daarin een rozenlampjesslinger en klemvlindertjes. De lampjesslinger inclusief de vlindertjes hebben een vast plaatje in mijn woonkamer gekregen en doen dienst als schemerlampje.

Een naar jaar.
Mijn moeder was al ziek sinds november 2011. Het duurde een eeuwigheid eer ze doorhadden wat ze had. Echter bleef het niet bij de diagnose. Telkens kwam er weer wat nieuws waardoor ze eigenlijk nooit echt opknapte. En dat voor iemand die nooit ziek was. Ziek als ze was, ze deed niet aan opgeven en bleef altijd lachen. Bij elk verjaarsfeestje moest ze in de stoel geduwd worden, want toekijken kon ze niet.
Op 9 november is ze thuis overleden.

Toen was ik net een week weer aan de slag (zwangerschapsvervanging) bij de werkgever waar ik eind 2013 weg moest. Dat ik weer even werk heb, tot 1 april, is wel fijn, maar het kwam zo ontzettend slecht uit. Je gedachten willen op zo’n moment maar 1 kant op en gelukkig heb ik daar alle ruimte voor gekregen (van beide werkgevers trouwens, ik heb twee banen). Inmiddels heb ik mijn draai weer helemaal gevonden maar is het ook weer tijd om echt om me heen te kijken.

Het komt vast goed. 🙂