Gelezen..

Van web-log 22-07-2005

Vogeltjesdans van Ingvar Ambjornsen

Vogeltjesdans
In de pers kreeg Elling al gauw de bijnaam ‘de Noorse Forest Gump’. De hoofdpersoon uit Ingvar Ambjørnsens veelgeroemde en inmiddels verfilmde romancyclus is dan ook een merkwaardige figuur. Deze dertiger beziet de alledaagse werkelijkheid vanaf de zijlijn en houdt zich verre van het gewoel.

Ondanks zijn jeugdige leeftijd is Elling al rentenier. Maar plotseling schrikt hij wakker in een psychiatrische inrichting. Kennelijk heeft een crisis achter de rug. Wat aanvankelijk een onprettige situatie lijkt, ontwikkelt zich tot een welkome pauze. Elling vindt iets wat op een dagelijks ritme lijkt, kan goed opschieten met zijn afdelingsgenoten en beleeft zelfs een platonische liefde. Eigenlijk past zijn nieuwe omgeving veel beter bij zijn hoogstpersoonlijke vorm van logica. Zijn verstand kan even op vakantie, zodat andere onderdelen van zijn opmerkelijke persoonlijkheid alle ruimte krijgen.

Tijdens het Googlen naar wat tekst over het boek kwam ik tegen dat er een vervolg is:

Bloedbroeders
Elling, een vriendelijke, prettig gestoorde kerel is dolgelukkig: eindelijk wordt hij ontslagen uit de psychiatrische inrichting en verhuist hij met zijn kamergenoot Kjell Bjarne naar een driekamerwoning. Maar telefoneren blijkt niet zo eenvoudig als gedacht. En dan al die vreemde mensen om hen heen. Een overmaat aan gevoelens overspoelt onze beide helden…
Opnieuw houdt Ambjørnsen ons een spiegel voor. En wij lachen niet óm Elling en Kjell, maar mét hen – want wij herkennen onszelf maar al te vaak in hun angsten en verlangens, in hun onhandigheid en charme.

De boeken die ik onlangs heb gelezen zijn:

Maggie O’Farrell – Voorbij de liefde
Alice Raikes stapt in Londen op de trein naar Schotland waar haar zussen haar op sation van Edinburgh op zullen wachten. Uren later ligt ze in coma in het ziekenhuis in Londen _ na een ongeluk dat misschien geen ongeluk was.

Terwijl Alice balanceert op de grens tussen leven en dood verzamelt haar familie zich om haar bed. Ze wachten en halen herinneringen op, waardoor oude spanningen komen bovendrijven. Langzaam komen ook Alices eigen herinneringen weer terug: aan haar jeugd en aan haar grote, voorgoed verloren liefde.

Ik had niet direct door dat de schrijfster steeds in een andere tijd een ander personage beschrijft. Dat vond ik wel jammer, maar ik vind het een prachtig boek.

Luanne Rice – Terug naar huis
Nadat een 37-jarige vrouw genezen is van een hersentumor,
besluit ze Thanksgiving Day door te brengen op de boerderij waar ze opgroeide, hetgeen vérstrekkende gevolgen heeft.

Ik vond het een prachtig verhaal, alleen de schrijfwijze vond ik nogal oubollig.

Het knipperleven – Karin Amatmoekrim
Een eenvoudig bezoek aan de tandarts loopt uit op een drama voor de hoofdpersoon uit Het knipperleven. Door een fout van een onhandige tandartsassistent wordt ze voor onderzoek naar het ziekenhuis gestuurd, waar uit foto´s blijkt dat ze terminaal ziek is. Wat volgt is een anti-reactie: ze besluit het tegen niemand te zeggen en door te gaan in de dagelijkse routine. Nog zes weken. Nog zes weken voordat het zo ernstig wordt dat ze niet meer zal kunnen functioneren. Hoe lang kan ze dit verschrikkelijk geheim voor haar omgeving nog verzwijgen? Wat betekenen haar geliefde en vrienden nu nog voor haar? In een directe, dwingende, maar nergens zwaarmoedige stijl ontvouwt Karin Amatmoekrim een nietsontziende visie op menselijk gedrag.

Dit boek heb ik net uit. Het leest heel lekker weg en ik wil zeker nog iets van deze schrijfster lezen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.