|
Sinds ik weet dat Lola artrose heeft krijgt ze een warme kruik onder haar kussentje. Warmte is zo lekker tegen de pijn. Ze kroop alleen steeds helemaal achterin het mandje waardoor voor mijn gevoel de warmte te snel weg was. Toen bedacht ik om de knuffeltijger erbij te leggen om de boel op te vullen. Eerst keek Lola er maar vreemd tegenaan, maar inmiddels is ze helemaal gewend aan haar slapie.  
 Op de foto’s is het net of ze klem ligt door die tijger, maar van bovenaf gezien heeft ze ruimte zat. Ze ligt ook wel eens samen met Boeffie in dat mandje. 😉
|
