Dag: 10 augustus 2007

Vandaag ben ik dan eindelijk met Plumo bij de da geweest om haar bloed te laten testen. Vanwege haar onregelmatige hartslag durfde ik er steeds niet aan, maar ze is zo mager.. Als ze ziek was had ik er heus eerder achteraan gezeten hoor. Maar haar vacht glanst mooi, ze is tierig genoeg en ze eet en drinkt prima.

Het was dramatisch vanmiddag. Ik moest nogal wachten in de wachtkamer. In het begin lag Plumo best rustig rond te kijken. Toen kwam er een gezin met een klein jongetje binnen; dat jongetje was erg enthousiast over alle dieren in de wachtkamer en zijn schattige piepstemmetje maakte iedereen doen smelten, maar Plumo was meteen doodsbang en kroop zover mogelijk achterin de mand.

Bij voorbaat was er een assistente bij in de behandelkamer, maar Plumo gilde en gromde echt keihard en ze probeerde te krabben en bijten. Ze kon zich ook lekker in haar velletje omdraaien waardoor ze amper vast te houden was. Het scheren lukte dus al niet. Toen ze loslieten om te overleggen legde ik gauw de handdoek over haar heen.. dan voelt ze zich iets veiliger. De een wilde er iemand bijhalen omdat het even eerder bij een andere kat met dat groepje van drie ook lukte, de ander wilde liever meteen een roesje geven omdat ze dacht dat het niet zou lukken. Ik ging meteen met het idee van het roesje mee, want Plumo zou anders alleen maar nog meer gestrest raken.

Ze hebben haar toen onder luid gegil en gegrom van Plumo een roesje gegeven. Ze bleef nog doorgrommen en toen is ze naar achter gebracht waar ze in het donker lekker in slaap kon vallen. Na een tijdje werd ik weer binnengeroepen en ik mocht haar meteen weer meenemen omdat het roesje heel licht was. Ze hebben er nog wel wat moeite mee gehad, want ze bleef maar doorgrommen. Dat geloof ik best want ook hier thuis was ze niet aan te pakken.

Maandag krijg ik de uitslag. Zo niet dan moet ik dinsdag zelf even bellen.
Ik ben blij dat dit achter de rug is en ik straks weet wat het probleem is. Hoop ik tenminste, want met Lola kwamen ze er toen niet uit..

Ik ga wel goed onthouden dat een roesje dus genoeg is voor bloedafname. Als ik dat eerder had geweten had ik haar meteen laten helpen ipv zolang in onzekerheid te zitten.

Al gauw was ze weer lief.

Vanmorgen belde ik de da omdat ik gisteren niets gehoord heb. De fax was net binnen en ik zou teruggebeld worden als de da de uitslag had bekeken. Dat gebeurde dus net.

Plumo’s nieren zijn flink achteruit gegaan. Haar crea is nu 405 en dat is toch wel erg hoog. Behalve de medicijnen die ze nu krijgt en het dieetvoer kan ik weinig doen. Ik ga wel op zoek naar natvoer dat minder eiwitten bevat. Hopelijk lust ze dat wel. Zolang ze goed eet en drinkt gaat het wel -natvoer, liefst dieet en anders met weinig eiwitten, is beter dan brokjes in zo’n geval- maar als ze slechter gaat eten of drinken zal het met haar ook slechter zijn.  Eventueel kan ik haar af en toe een infuus laten geven om haar door te spoelen. Ik wil zien hoe e.e.a. gaat als het zover is en of ik dat wel voor haar wil in haar stress bij de da. Het komt me echt heel rauw op mijn dak vallen. Ik dacht echt dat het de schildklieren waren..