Vandaag heb ik Sil’s nagels weer laten knippen. Mij lukt het niet omdat hij niet wil dat ik aan zijn voetjes kom. Hij trekt ze steeds weer weg en ik vind het gewoon te link om dan toch te knippen. Door de pluimpjes tussen zijn tenen is toch al slecht te zien waar ik knip. Dierenarts Anna was met een paar minuten klaar terwijl ik Sil probeerde af te leiden.
Dat knippen moet echt bij hem. Net als vroeger bij Lola heeft hij een soort van scheermesjes aan zijn poten. Goed de krabpalen gebruiken heeft ook z’n nadelen dus.. Boeffie en Plumo hoef ik maar zelden te knippen. Sil heeft ook de gewoonte me vast te pakken als ik langsloop. Telkens hangt hij met z’n nagels vast in mijn kleding. Vanmorgen lag ik echt in een deuk toen mijn slip bijna van mijn kont werd getrokken. Ja.. dat knippen was echt nodig.
Toen de dierenarts een leuke opmerking maakte over het stemgeluid van mijn reus bedacht ik dat dit dan eindelijk de kans was om hem echt te laten horen: