|
Vanmiddag heb ik Plumo laten inslapen. Ze is 16½ geworden.
 Foto: 11-12-2008
Gisteren zag ik het ‘al’ gebeuren omdat ze plots niet meer wilde eten. Eten deed ze als een bootwerker en dat ze niet meer at was het teken aan de wand. Gisteravond wist ik het oordeel dus eigenlijk al wel, maar ik kon en wilde geen afscheid nemen en stelde het bellen uit. Vanmorgen was ze helemaal de controle over haar achterpootjes kwijt en behalve dat ze een beetje smeerkaas van mijn vinger heeft gelikt en water gedronken wilde ze niets hebben. Vanaf mijn werk heb ik om half negen direct gebeld voor een afspraak.
Na mijn werk had ik nog twee en een half uur met haar. Ze had nu ook al vliesjes voor haar ogen. Ik ben diepvrieszalm gaan koken en gaf haar eerst een paar stukjes van een plakje ham. Van alles wat ze niet mocht hebben kon ik hier het minst weerstand aan bieden. Ham kreeg ze dus af en toe. Dan was er sad-dag (schijt aan de dierenarts). Ze heeft drie stukjes ham gegeten en de overheerlijke zalm heeft ze alleen aan geroken. Ze wilde maar heel even op schoot (hoe graag ik haar ook wilde blijven knuffelen.. ze moest haar eigen weg gaan) en heeft verder bijna al die tijd in haar nieuwe hangmandje gelegen. Ze stribbelde zowaar nog wat tegen toen ik haar de draagmand in deed, maar op de parkeerplaats voor de da dacht ik even dat ze al vanzelf haar laatste adem had uitgeblazen. Helaas was dat niet zo. Ze moest echt nog het prikje. Zo verrast als de dierenarts vorige week woensdag was, zo verbijsterd was hij nu. Ongelofelijk hoe snel dat kan gaan.
Lieve Plumo, je was ook zo mooi. Al werd je van alle katten altijd het minst gewaardeerd door bezoekers. Pem was zo lief, Boeffie werd door iedereen geadoreerd en Lola was natuurlijk prachtig vanwege haar fijne gestel en die mooie kleuren. Tja en toen Silvester er eenmaal was vielen alle anderen niet meer op. Maar Silvester, die loopt altijd weg.
 Misschien kwam het ook door mij.. “alleen over haar kopje aaien”, zei ik standaard tegen iedereen. Als ze slaat heb jij wat verkeerd gedaan, niet zij. Bangige mensen en kinderen mochten je al helemaal niet aanraken want een hand terugtrekken maakt nou eenmaal meer schade. Maar je was wel mijn knuffeltje en je had zo’n heerlijk snoetje met dat neusje half zwart half wit, soms roze. En die prachtige olifantenteentjes. Als jij zat te eten kreeg je spontaan trek, want je kon zo smakelijk eten. En als je wist dat er iets lekkers kwam kon je zo heerlijk je bekje aflikken bij alleen het idee dat je dat zou krijgen. Is me nooit gelukt dat te filmen.
Lieve Plumo, we missen je.
 |
Maand: januari 2009
Loesjes beessies 2008, een jaar in beeld
|
Alweer een jaar verder en wat is er veel gebeurd. Een konijn erbij, Boeffie overleden, nog een konijn erbij, Plumo op het randje..
Januari 2008
 Lekker warm dicht bij elkaar.
 Lieve ouwe Boeffie. Hij was hier nog helemaal okee.
 Plumo kan zo genieten van niets.
 Silvester, wat ziet hij?
Februari 2008
 Met z’n allen.
 Kijk eens wat ik heb gevangen?
 Zo’n februarizonnetje kan zo heerlijk zijn.
 Snoepjeeeeessss!!
Maart 2008
 En meer snoepjes..
 Favoriet plekje.
 Ja, er is zon! Ik wil naar buiten.
 Sneeuw, heerlijk hoor.
April 2008
 Wat konden ze heerlijk samen in elkaar verstrengeld liggen.
   Mei 2008
 Boeffie is wat magerder maar lijkt nog prima.
 Plumo lekker buiten.
 Ik kan heus ook boos kijken hoor.
Juni 2008
 Helemaal verliefd op de muis. En dat op mijn 21e.
 Wanneer gaan we nou verhuizen?
 Ssst… Boeffie is even weg, mag ik op de muis.
Juli 2008
 Huh, he, watte??
 Eeh… dat lijkt wel een KONIJN!!
In juli kwam Cujo gezellig bij ons wonen.
 Nou… gezellig.
 Het huisje, gekregen van Lia, helaas inmiddels gesneuveld door veelvuldig gebruik.
 Het lukt me wel… lekker vers gras. Jammie!
 Op 24 juli hebben we afscheid genomen van Boeffie. 21 jaar is hij geworden mijn lieve ouwe schreeuwman.
Augustus 2008
  Slobberrrr
 Hoi.
September 2008
 Heb het lef!
 Lekker op schoot.
 Tja…
Oktober 2008
 We hebben een tuin.
  En weer op schoot.
 Een van de laatste keren samen. Geen idee waarom ze elkaar niet meer opzoeken.
November 2008
 Gezellig ‘samen’ eten.
 Mijn eigen huis.
 Joehoe… ik wil aandacht.
 Smikkel.
December 2008
 Het gaat niet goed met Plumo. Dit was haar laatste december.
 Silleke.. hoe groot ook, hij past overal in.
 Cujo blijkt een waar monster. Hij doet zijn naam eer aan. Gelukkig is hij naar mij toe wel heel erg lief. En.. hij heeft de Kerst overleefd.
  En op mijn verjaardag kreeg ik Carrie. Ze is een heel lief schuw meisje van nog maar een paar maandjes jong. Ik heb weer even een huis vol dieren. De foto’s heb ik een paar dagen geleden uitgezocht. Ik vraag me af of ik dronken was, want het is veel hetzelfde.
Ik kan zeggen dat het wat betreft mijn dieren een goed jaar voor me was.
Natuurlijk is Boeffie er niet meer, maar het mannetje was 21 en wat is hij prachtig gegaan.
Dan kwam daar Cujo die mij zo verrast heeft. Ik wilde altijd wel konijnen als ik een huis met tuin zou hebben. Lijkt me zo leuk.. van die huppelende konijntjes in het gras. Maar dat ze ook echt leuke dieren zijn weet ik nu pas. Hij maakt alleen wel alles kapot. In zijn kooi geen kunststof dingen.
En toen met Carrie erbij leerde ik dat er ook konijnen zijn die niet slopen. Dat maakt me af en toe wel gek. Cujo sloopt alles. Maar Carrie is (of nog wel?) gewoon een lief snuffelend konijntje die gewoon knaagt aan waaraan ze moet knagen.
Silvester heeft leren traplopen en is gelukkig weer op een goed gewicht sinds de verhuizing. Hij kan lekker uit zijn bolletje gaan hier.
En tja, Plumo. In het begin van het jaar dacht ik dat ze 2009 niet zou halen. Ze heeft al lang last van nierfalen en eens houdt het op. Toch ging het steeds eigenlijk best goed. De laatste maand was helaas erg wisselvallig. 30 december was ik voor het laatst voor controle met haar bij de DA en toen was ze eigenlijk echt weer heel goed.
Tot zover 2008 van Loesjes beessies.
Een fijn jaar allemaal.
 |