Soms zit het mee, soms..

Woensdag nam een collega mijn jack mee naar huis, terwijl ze haar eigen jack aan had. Natuurlijk heb ik meer jassen, maar ik vond het gewoon leuk te vermelden.
Ik haal mijn leesbril uit de koker en die kan niet meer op omdat een neusvleugel helemaal verbogen is en daardoor in mijn vlees snijdt.

Donderdagmorgen sta ik op met flinke hoofdpijn. Gedoucht, drie kwartier te laat, maar toch op mijn werk verschenen waar ik ontdekte dat werken met een zonneleesbril niet lukt met migraine. Dus na twee uur weer naar huis. 30 uur op bed gelegen, dieren vreselijk verwaarloosd hoewel ze nog net wel eten en water hebben gekregen in de bakjes van het vorige maal. Vrijdagmiddag ging het even goed nadat ik een aspirine binnen had kunnen houden. Beneden vond ik een zakje kattensnoepjes: 

De katten hebben zich niet verveeld.  Ik neem het ze niet kwalijk. Gauw alle bakken verschoond en gegeten zolang dat nog kon. Een paar uur later was het weer mis en was de migraine terug. Weer op bed dus. Vanmorgen lukte het mezelf op te peppen zodat ik boodschappen kon gaan doen. Konijnen hebben verse groenten nodig dus ik moest echt.

Met de boodschappen onderweg terug naar huis valt ineens met een klap het linker autoraam schuin naar beneden de deur in. Ook dat nog. Vloekerdevloekerdevloek. Boodschappen naar huis gebracht en naar de garage gereden. Gelukkig was er een monteur die er volgens eigen zeggen niet was en die heeft kosteloos mijn raam weer goed gehangen, wel met de opmerking dat ik beter een afspraak kan maken om het ophangmechanisme (ofzo) te laten repareren. Ik had net een afspraak gemaakt voor een onderhoudsbeurt dus dat er maar even bij gezet. Tot 1 september het raampje maar even niet gebruiken. En wat was dat al moeilijk met die hitte vandaag.

Vervolgens het centrum ingegaan om mijn bril te laten repareren. Dat was gelukkig een fluitje van een cent al waren we vooraf wel wat bang dat het vleugeltje helemaal zou afbreken maar dat viel gelukkig mee. Onderweg terug naar de auto nog even wat laatste boodschapjes die de vorige winkel niet had en toen schoot het in mijn rug. Als een oud vrouwtje strompelde ik over straat. Toch nog wel die boodschappen gehaald, maar wat was ik blij toen ik me in mijn autostoel kon laten zakken. Gelukkig is de migraine niet meer teruggekomen.