Alles wat niet onder een andere categorie past.
|
In augustus kreeg ik een kaartje; ‘verkreukelen en in een pot met aarde stoppen’ stond erin.
Ik ben niet altijd even snel en gisteren dan eindelijk de opdracht uitgevoerd.
Zo was de kaart:
  En dit heb ik er dus mee gedaan:
   Uiteraard water gegeven voor ik de pot een plekje gaf. En nu is de vraag wat er opkomt.
|
|
Woensdag nam een collega mijn jack mee naar huis, terwijl ze haar eigen jack aan had. Donderdagmorgen sta ik op met flinke hoofdpijn. Gedoucht, drie kwartier te laat, maar toch op mijn werk verschenen waar ik ontdekte dat werken met een zonneleesbril niet lukt met migraine. Dus na twee uur weer naar huis. 30 uur op bed gelegen, dieren vreselijk verwaarloosd hoewel ze nog net wel eten en water hebben gekregen in de bakjes van het vorige maal. Vrijdagmiddag ging het even goed nadat ik een aspirine binnen had kunnen houden. Beneden vond ik een zakje kattensnoepjes:  De katten hebben zich niet verveeld. Met de boodschappen onderweg terug naar huis valt ineens met een klap het linker autoraam schuin naar beneden de deur in. Ook dat nog. Vloekerdevloekerdevloek. Boodschappen naar huis gebracht en naar de garage gereden. Gelukkig was er een monteur die er volgens eigen zeggen niet was en die heeft kosteloos mijn raam weer goed gehangen, wel met de opmerking dat ik beter een afspraak kan maken om het ophangmechanisme (ofzo) te laten repareren. Ik had net een afspraak gemaakt voor een onderhoudsbeurt dus dat er maar even bij gezet. Tot 1 september het raampje maar even niet gebruiken. En wat was dat al moeilijk met die hitte vandaag. Vervolgens het centrum ingegaan om mijn bril te laten repareren. Dat was gelukkig een fluitje van een cent al waren we vooraf wel wat bang dat het vleugeltje helemaal zou afbreken maar dat viel gelukkig mee. Onderweg terug naar de auto nog even wat laatste boodschapjes die de vorige winkel niet had en toen schoot het in mijn rug. Als een oud vrouwtje strompelde ik over straat. Toch nog wel die boodschappen gehaald, maar wat was ik blij toen ik me in mijn autostoel kon laten zakken. Gelukkig is de migraine niet meer teruggekomen.
|
|
Een paar dagen geleden zag ik een documentaire met Joanna Lumley die o.a. op zoek was naar het Noorderlicht. Even gezocht en zowaar staat het stukje film op Youtube. Wil je direct het verschijnsel zien, dan 4 minuten doorscrollen, maar wil je weten hoe het werkt dan is het ook interessant die eerste 4 minuten even te bekijken. Ik zou zeggen, zet het filmpje op full screen en geniet:
Ik zou toch zo graag het Noorderlicht in het echt willen zien. |
 Ja, ik leef nog.
Het valt alleen niet mee dat de pc zo ver van de woonkamer staat.
Het is zo ongezellig hier boven te zitten terwijl de beestjes beneden zijn. Tja, aan elk voordeel..
Maar daar moet dus nog wat op gevonden worden. Fijne dagen voor iedereen.
 |
| Vanmiddag kwam ik door een woordspelletje hier terecht: Hans Brinker
Wat wist ik hiervan. Er is een verhaal over een jongetje dat zijn vinger in een dijk stak en daarmee Nederland redde. Ik dacht altijd dat ik op school niet goed had opgelet en dat het erg is dat ik eigenlijk niet wist hoe dit zit. Of dat ik het gewoon, zoals meer dingen, gemist heb toen ik verhuisde en ontdekte dat mijn oude school nogal achterliep. Maar goed.. ik dacht dus echt dat dit een stukje Nederlandse geschiedenis was waar ik niets vanaf wist. Niet dat ik echt geloofde dat dit kon, maar ergens was er dus dat verhaal uit onze geschiedenis. Wat vond ik dit stuk dus hilarisch om te lezen:
Een stukje uit het verhaal op die pagina:
In het boek van Mary Dodge staan de avonturen van Hans Brinker centraal. Deze avonturen worden toegelicht met andere verhalen die niet over Hans Brinker zelf gaan. Die verhalen vertellen de lezer iets over de geschiedenis van Nederland, het moederland van Hans. Dodge schreef dit boek namelijk voor Amerikaanse kinderen die maar weinig wisten van Nederland. De heldendaad van het jongetje met zijn vinger in de dijk treffen we aan in zo’n toelichtend verhaal. In het boek van Dodge was dat jongetje dus niet Hans Brinker.
Misschien ben ik de enige die zo dom was dit niet te weten en sta ik nu enorm voor l*l. Geeft niet, ik lach er zelf ook om.
 |
Ik neem het ze niet kwalijk. Gauw alle bakken verschoond en gegeten zolang dat nog kon. Een paar uur later was het weer mis en was de migraine terug. Weer op bed dus. Vanmorgen lukte het mezelf op te peppen zodat ik boodschappen kon gaan doen. Konijnen hebben verse groenten nodig dus ik moest echt.