Loesjes..

Het begon met een plekje in haar hals op een stukje waar het rondom kaal is na het jarenlang dragen van een bandje. Dat bandje is ook alweer jaren weg, maar haar haren zijn daar nooit meer aangegroeid. Toen ik vorige week vrijdagavond naast dat plekje ook bloed in haar oor zag ging ik naar een da. Een zalfje tegen een evt. ontsteking meegekregen; ze had waarschijnlijk gekrabt waardoor het stuk was.

De volgende maandag naar mijn eigen da omdat ik ineens het idee kreeg dat het een schimmel kan zijn. Bovendien was het verergert; het zat nu in beide oren en de plek in haar hals was groter geworden. Bovendien leek het plekje in een van haar oren op een plek op een foto die ik op internet zag van een nog gesloten ringwormplekje.

Volgens de da is het geen schimmel, maar een allergische reactie op iets.. Iets.. maar wat dan?? De tijd zal het moeten uitwijzen.. Eerst maar eens stoppen met het nieuwe merk dieetvoer waar ik onlangs mee ben begonnen, hoewel de da het onwaarschijnlijk acht dat dit het probleem is. De injectie met onstekingsremmer die ze heeft gekregen en waarin prednison zat tegen jeuk(?) heeft wel geholpen want haar oren zijn inmiddels weer helemaal schoon.

Gisteren zag ik echter deze plek (foto) en na een grondige inspectie (voorzover Lola dit toestaat) blijkt dat overal op en om haar kopje korstjes zitten. Op de kale rand rond haar nek is het zichtbaar, de meeste andere plakken zijn alleen voelbaar vanwege de vacht, behalve die ene op de foto dus. Het lijkt mij dat ze er niet echt last van heeft want ze krabt er amper aan. Ze komt wel steeds vragen om gekriebeld te worden en duwt steeds haar kop onder mijn handen. Blijkbaar is mijn gekriebel beter tegen de jeuk dan haar eigen gekrab. Ook vind ik steeds plukjes haar, maar ik zie niet dat ze die er zelf uittrekt, hoewel dat de meest logische verklaring is bij zulke wondjes.

Heeft iemand hier ervaring mee? Mijn andere katten zijn helemaal schoon dus eigenlijk elimineert dat mijn angst voor een schimmel. Toch?

update 22:40u
Vanavond bedacht ik ineens dat toen ik de eerste keer bij de da was, we haar Frontline hebben gegeven. Nu besef ik pas hoe stom dat misschien was aangezien ze ook een plekje in haar nek had. Omdat ik Lola zelf niets kan toedienen had ik de Frontline meegenomen en het de da laten doen. Ik mag haar vasthouden en bekijken, maar zodra ik iets in mijn handen neem, of haar beter vastpak weet ze zich weg te wurmen. Hier heb ik al dertien jaar ervaring mee en ik hoop maar gewoon dat ze nooit medicijnen nodig zal hebben..  Waarschijnlijk hebben die druppels dit dus veroorzaakt. Stom, stom, stom..

Morgen wel weer langs de da om een kraagje te laten ‘aanmeten’ zodat ze het niet steeds stuk krabt.

15 augustus 2005 update:
Die kraag zat 5 minuten en toen had ze hem al af. Het was ook vreselijk om te zien hoe ze blind van angst door het huis rende en overal tegenaan knalde.

Gisteren heb ik wat anders bedacht en het werkt! Ik heb de bovenkant van een oude kous geknipt en die over haar kop getrokken. Blijkbaar wil ze nu toch wel hulp, want ze liet het rustig toe. Eigenlijk zit het best strak, maar het is net of ze er helemaal geen last van heeft. Ze probeert het ding op geen enkele manier eraf te krijgen, ze eet gewoon, wast zichzelf gewoon en krabt gewoon op de plekjes die jeuken, maar nu beschermt worden door de kous. Het is een lang stuk kous en ik heb de afgeknipte rand naar binnen gevouywen omdat die ging rafelen door het krabben. Als ze zich dan waste had ze soms een lange draad in haar bekje. Nu krabt ze, de jeuk gaat blijkbaar weg, maar het is een heel dik stuk, dus ze kan niet met haar nagels bij de wondjes komen. Ze kan nog wel bij haar oren, maar die zijn helemaal genezen. Ik laat het niet om als ik er niet bij ben. Morgenmiddag moet ik even weg en voor die tijd haal ik het eraf.
Van voren heeft ze nu een heel apart koppie. Net een kater met van die echte dikke katerwangen..  het lukt maar niet om daar foto’s van te maken.

22 augustus 2005 update:
De kale plekjes zijn er nog, maar zonder dat ze bloeden. Nadat ik vorige week die sok heb afgedaan heb ik hem ook niet meer omgedaan. Over haar kopje maar vooral hals zitten korstjes en kale plekjes. Omdat ze door die Calendula juist heel erg ging krabben durf ik er niet zo goed meer iets anders op te smeren.  Zolang ze er zelf geen last van lijkt te hebben kijk ik het nog maar aan. De anderen hebben nog steeds geen last van kale plekjes, dus ik ga er maar vanuit dat het geen schimmel is.

29-09-2005
De wondjes van Lola zijn trouwens genezen. Het kwam door de Frontline denk ik. Ik zal het nooit zeker weten, want ik ga het dus niet meer geven. Heel zielig zulke open wonden.Ondertussen probeer ik Boeffie te ontklitten. Mijn gewone mensenhaar tondeuse is niet sterk genoeg, dus ben ik begonnen met knippen. Zijn achterkant ziet er niet uit. Zelfs na het knippen werkt die tondeuse nog niet. Nu dus twijfel.. de dierenarts voor een scheerbeurt of een speciale tondeuse kopen? Geen idee wat het verschil in prijs is. Boeffie is heel makkelijk, ik kan het alleen.